Jornada IV |
LENICIO | Todo hoy no puedo topar | 1705 | con este fraile traidor, | | que anda allá con mi señor | | y en fin lo avrá de engañar. | | So color de apaciguar, | | tomó la mano del juego | 1710 | y ha metido tan gran fuego | | que tememos que apagar. | | Serafina se apuñea, | | quien bien nos quiere padece, | | y es peor que no parece | 1715 | la desdichada de Orfea. | | Floristán no ay quien lo vea, | | mándole negra vejez46 | | y aun a mí, que d'esta vez | | poco bien se me rodea. | 1720 | Yo me veo en la balanza, | | porque ya está averiguado | | que de mal demasiado | | se tenga mala esperanza. | | Soy yo dentro en esta danza | 1725 | por la puerca Dorosía, | | que con mala compañía | | nunca fin bueno se alcanza. | | Por amor de mí, Lenicio, | | que salgas bragas enjutas, | 1730 | y ándate a rabo de putas | | y avrás d'ellas gran servicio. | | Ves aquí su beneficio: | | la cara hecha visión. | | ¡Reniego de aquel ladrón | 1735 | que primero usó el oficio! | | ¿Podrá el diablo ayudarme | | contra aquél que me hirió? | | Como lo tomase yo | | do pudiese aprovecharme... | 1740 | No tanto por consolarme, | | cuanto por esta traidora | | que me dice cada ora | | que no soy para vengarme. | | Cara a cara no me atrevo, | 1745 | porqu'es muy diestro el bellaco, | | después yo soy algo flaco | | y en el arte muy más nuevo. | | También contino relevo, | | ser desdichado es gran tacha, | 1750 | cumpliese con la borracha | | que haría lo que devo. | | ¡O, gran remedio he hallado | | para esta mala mujer! | | Quiérale hacer creer | 1755 | que lo dejo mal tractado, | | y que nos hemos topado | | yo solo y él y otros dos, | | y que a todos, voto a Dios, | | los he corrido y lijado. | 1760 | Yo entraré muy de corrida, | | la cara toda sudando, | | pomé la capa arrastrando, | | haré la vaina perdida | | y daré cualque herida | 1765 | a algún perro de pasada, | | irá sangrienta la espada | | y esto me dará la vida. | | Luego veréis el favor, | | los placeres y la risa... | 1770 | Vot'a Dios, con la camisa | | me limpie luego el sudor, | | y... «¡Mi rey y mi señor!». | | Abrazados, besucones... | | ¡Vengan pollos y ansarones | 1775 | que no quepa el asador! | |
|
|
|
|
|
|
GOMECIO | Ego sum in mea concientia. | |
|
|
|
LENICIO | Válate la pestilencia: | | ¿Qu'es de ti todo est día? | 1780 | Que t'espera Dorosía. | |
|
|
|
GOMECIO | Besamus manibus sibi, | | gratias agemus tibi. | |
|
|
|
LENICIO | (¡Pedrada de mano mía!) | | Oye una nueva excelente. | 1785 |
|
|
GOMECIO | 'D aniuvandum me festina. | |
|
|
LENICIO | Dorosía y Serafina | | riñeron oy malamente: | | diz el ama, yo presente, | | a la moza por desdén | 1790 | que no la quería bien, | | persona alguna viviente. | | Dorosía dijo allí, | | contrastando a sus porfías, | | que tú por ella morías, | 1795 | yo también dije que sí. | | Díjome después a mí | | que doquier que la topases | | ant'el ama la besases | | y que haría por ti. | 1800 |
|
|
|
LENICIO | ¿Cómo no? | | Calla, simple, pecador, | | harásle el mayor favor | | qu'en todo el mundo se vio. | | No te mentiría yo | 1805 | sola una vez por gran precio. | |
|
|
|
LENICIO | (¡Voto a diez, bien acudió!) | | Ya sabes, si me entendiste, | | qu'esta noche has d'ir allá, | 1810 | y está concertado ya | | como tú me lo pediste. | |
|
|
GOMECIO | Domine, tu redemiste | | corpum meum isto modo. | |
|
|
LENICIO | (¡Por Dios, sí, poneos del lodo!) | 1815 | ¡O, gran ventura toviste! | |
|
|
GOMECIO | Ego nunc te volo dare | | quod tu volis, sine mora. | |
|
|
LENICIO
| (¡Nunca comas más que agora, | | ni quien tu dar esperare!) | 1820 |
|
|
GOMECIO | Magis te vollo rogare: | | dic michi ¿quid sum facturus | | ut nunc et tempus foturus | | ipsa me possit amare? | |
|
|
LENICIO
| Si me lo quieres pagar, | 1825 | eso te diré yo luego. | |
|
|
|
LENICIO
| (¡Cómo lo quiero burlar!) | | Muestra acá, que t'he de atar | | estos dos dedos pulgares. | 1830 |
|
|
|
LENICIO
| Si me dejares, | | yo te haré triunfar. | |
|
|
|
LENICIO
| Pues espera | | y decirte he, porque veas, | | ciertas palabras caldeas | 1835 | para que por ti se muera. | | Será también de manera | | que con signos magicanos | | te escantaré pies y manos | | para que todo te quiera. | 1840 |
|
|
GOMECIO | In manus tuas, Lenicio, | | comendo spirito meo. | |
|
|
LENICIO
| Yo compliré tu deseo | | haciendo bien el oficio; | | daca presto, sin bollicio, | 1845 | y atemos dedo con dedo. | |
|
|
|
LENICIO
| Está quedo, | | pues que te hago servicio. | | Siéntate agora en el suelo, | | saca los pies por aquí, | 1850 | muestra acá, cuerpo de mí, | | que no te ayudas un pelo; | | buelve los ojos al cielo | | y calla, no digas nada. | | (¡O, gran bestia tengo atada, | 1855 | cuán paciente está mi duelo!) | | Certum bertum, calabazas, | | garavatos, garavitos, | | majagranzas47, festes fritos | | y una mona con dos mazas. | 1860 | Perris caguis, malas razas, | | emulei baralitón, | | nicos micos, macarrón, | | bestia mala albarda pazas. | | Espérate un poco aquí | 1865 | mientra pasa la justicia, | | que por cierta inimicicia | | sé que va en busca de mí. | |
|
|
|
|
GOMECIO | Solve michi salva nos. | 1870 |
|
|
LENICIO
| (Primero, si place a Dios, | | ¡Veré mal cabo de ti!) | |
|
|
|
|
|
TEODORO | ¿Quid hoc est quod sonat male? | |
|
|
LENICIO | Voto a Dios, su amo sale, | 1875 | la fiesta se adobará. | |
|
|
|
LENICIO | Bien está; | | mándole agora que hile48. | |
|
|
|
LENICIO | Una y buena tiene ya. | 1880 |
|
|
GOMECIO | Pater meus benedicte. | | ¡Miserere! |
|
|
|
LENICIO | ¡Podenco malo sorrabes! | | ¡Cuán presto hizo el rebite49! | |
|
|
TEODORO | Aufer pedes, maledicte. | 1885 |
|
|
|
LENICIO | Ora viene el trie y trac. | |
|
|
TEODORO | Quidem indignus es vite. | | ¿Quis te tantum diligebat | | qui sic bene te ligavit? | 1890 |
|
|
|
TEODORO | ¿Quid de inutille querebat? | |
|
|
GOMECIO | Pensaverunt quod habebat. | |
|
|
TEODORO | Perge domum coram me. | | Quidam vir fuit sane | 1895 | qui te studere docebat. | |
|
|
LENICIO | ¡Qué placer, y qué tamaño, | | por mi lanza sé ganar, | | que me queda que contar | | d'aquí a ciento y un año! | 1900 | ¡Qué mano lleva el compaño! | | Dios me lo guarde de mal. | |
¡Quién ordenase otra tal | | al traidor del hermitaño! | | Quiero llevar esta fiesta | 1905 | con que ría Dorosía, | | mas su ama reñiría | | porque voy sin la respuesta. | | Voto a diez, pues, qu'es aquésta. | | ¿Qué diré como me vea? | 1910 | Diréle qu'es muerta Orfea, | | pues qu'el mentir poco cuesta. | | ¡Ce, señora! |
|
|
|
|
|
LENICIO | Qu'es Orfea muerta ya. | 1915 |
|
|
SERAFINA | No m'o digues, trista yo. | |
|
|
|
LENICIO | La que la vio, | | una vecina frontera. | |
|
|
DOROSÍA | ¿Com morí, de qué manera? | | Que Floristán la mató. | 1920 |
|
|
SERAFINA | ¡O trista desventurada, | | com est morta sens perquè! | | Vejes, mayno, per ta fe, | | la cosa com es anada. | | Dorosia, di 'm, orada, | 1925 | ¿no tens daquella dolor? | |
|
|
DOROSÍA | ¡Y quant li fora millor | | bagassa que mal casada! | |
|
|
SERAFINA | ¿Per què 't volgueres casar? | | ¿Per què bon seyn no tingueres, | 1930 | o per què monja no 't feres | | si 't desijaves guaynar? | | ¿O qui 't bastava âguiynar | | que fesses tal oradura, | | si no tenies ventura | 1935 | pera mai te aventurar? | | Yo també só més que orada. | | ¿Què 'm calia50 a mi llavors | | sino tenir mes amors | | en ma casa reposada? | 1940 | ¿Qui 'm metia en ser casada | | més que més ab castellà? | | Ia si fora valencià, | | no fora tan gran errada. | | ¡Fideputa y quin traidor! | 1945 | Fiau-li docents ducats, | | que tant tosí seràn anats | | més que més qu'és jugador. | | Y altra cosa té millor, | | que si pot, y res ell veu, | 1950 | furtarà la capa a Déu | | que no li fa gens de por. | | Home que 'm dona la fe | | aprés ab altra 's casa... | | y ara veus que la mata | 1955 | sense mai fer-li perquè. | |
|
|
DOROSÍA | Per voleer-te massa bé | | l'hom faria més y més. | |
|
|
SERAFINA | Que no vull que 'm vulla res | | qui tan poca ànima té. | 1960 | ¿Par-te, bestia sens raó | | si 'm seria bon consell | | que 'm casás yo ara amb ell | | puix que sé que ha fet açó? | | Dic que millor viva yo | 1965 | qu'ell entre pus en ma casa. | | ¡Fideputa y quina rasa | | que só yo pera ad axò! | | Per ma fe que li vull dir | | que 's pot anar a la forca; | 1970 | que yo no só qual que porca | | qu'el aja axi de acullir. | | ¿Y coni poré yo sofrir | | a qui tant de mal fajunt | | que 'm metés cama damunt? | 1975 | Abans savria morir. | | Mes, si per cas yo 'l prenia, | | aprés, per sort de fortuna, | | qu'ell se enamoras d'alguna, | | ben saps tu que 'm dexaria. | 1980 | Dons, llavors ¿quina seria | | que 'm matás a tres per dos | | y ad aquell'altra tantos | | anás a fer compaynia? | | Dons la vella escarmentada, | 1985 | la que té un poch de servell, | | diven que sense consell | | passa el aigua arregassada. | | Yo conech una vegada | | que Déu m'a feta la costa; | 1990 | vull donches fer a ma posta | | pera dar-li cantonada51. | |
|
|
DOROSÍA | Vaja-s'en pera'l diable; | | puix que pus no l'has mester, | | no vulles home porrer52 | 1995 | pijor que rossi d'estable. | |
|
|
SERAFINA | ¿Par-te cosa raonable? | | Déu m'en guart que yo 'l prengués, | | home que 's casa, y aprés | | fa lo cas abhominable. | 2000 |
|
|
|
GOMECIO | Nunc ad mea fantasia | | volo Dorosiam meam. | |
|
|
|
|
SERAFINA | ¡Guardai, guardai, Dorosia! | | ¡Ay trista, quina follia! | 2005 |
|
|
|
|
SERAFINA | ¿Què vol dir? | | Matemlo ací, mayna mia. | |
|
|
|
TEODORO | ¿Quidnam rumoris est hic? | |
|
|
|
|
SERAFINA | ¿Què us ne par, si Déu vos prest | | de aques bestiás enemic? | |
|
|
|
SERAFINA | Que'ns volgue fer desplaer | | ací en mig de lo carrer | 2015 | que regirada ne estic. | |
|
|
TEODORO | Fugis ne: sat vinctus es, | | cum a me nequis abire; | | tormentum crucis subire | | postulat iam ipsa res. | 2020 |
|
|
SERAFINA | Parlem d'aldre, que'ns va més. | |
|
|
DOROSÍA | A fe si no 'l castigau... | |
|
|
SERAFINA | Calla, folla, dons digau | | ¿qué s'és fet aquell pagès53? | |
|
|
TEODORO | Oportet cum tarditate | 2025 | arduis consiliari, | | consiliata operali | | cum ipsa velocitate. | | Que maculantur etate | | consilio sunt reparanda; | 2030 | esto duris mente blanda | | curabuntur immediate. | |
|
|
SERAFINA | ¿Aprés que tot és perdut | | va cercant de reparar? | | Que la carn se vol salar | 2035 | com és fresca y no com put. | | Yo tinc dell ja conegut | | que'n a fetes més de dos. | |
|
|
|
FLORISTÁN | Señora, consuele os Dios. | |
|
|
SERAFINA |
Gentil hom, Déu vos ajut. | 2040 |
|
|
FLORISTÁN | ¿Qu'es esto, señora mía? | | Decidme, si os debo nada, | | ¿por qué estáis tan enojada? | |
|
|
|
FLORISTÁN | ¡Valme la Virgen María! | 2045 | Yo no vos puedo entender. | |
|
|
SERAFINA |
Dic que vos no aveu mester | | de mi ni ma compaynia. | |
|
|
FLORISTÁN |
¿Ganas tenéis de burlar? | | Yo no sé en qué parará. | 2050 |
|
|
SERAFINA | De veres, us semblarà54 | | que yo no stic de jugar55. | |
|
|
FLORISTÁN | Pues ¿queréisme maltractar | | sin saber qué he hecho yo? | |
|
|
SERAFINA |
Bé hu sé tot, que per axò | 2055 | dic que aneu a pasejar. | |
|
|
FLORISTÁN | ¿Cómo, si yo os enojé, | | ya no os doy razón de mí? | |
|
|
SERAFINA | Veu, mal guayn56, tirau d'aquí. | | ¡A la forca! |
|
|
|
SERAFINA |
Perquè no us vull gens de bé | | y per vostre faliment, | | que qui fa un cest farà cent. | |
|
|
|
TEODORO | Sufficit, domina mea; | 2065 | memento salutis eius, | | non eat malum in peius. | | ¿Nec est timendum de Orphea? | |
|
|
FLORISTÁN | Hácelo porque desea | | ver un mal y otro mayor, | 2070 | y verme en tanto dolor | | que en suma gloria se vea. | |
|
|
SERAFINA |
Sus, basta, yo tinch que fer. | | Moseyner, a Déu siau. | |
|
|
|
|
FLORISTÁN | Haga, haga a su placer. | | Nosotros es menester | | dar orden en toda cosa, | |
qu'ésta es una maliciosa, | | yo la sé bien entender.
| 2080 | Yo siento qué cosa es ésta | | y entiendo bien dónde tira, | | presume cual que mentira: | | ves aquí toda la fiesta. | |
|
|
TEODORO |
Ne mora sit hiis molesta, | 2085 | solicitemus Orpheam; | | si liberabimus eam, | | sors erit satis honesta. | |
|
|
FLORISTÁN | Dios nos mande aquel conorte | | que menester nos sería. | 2090 |
|
|
BRUNETA | Deh, missier, venite via, | | camínate un po più forte. | |
|
|
FLORISTÁN | ¿Qué nuevas ay en la corte? | |
|
|
|
|
TEODORO | Nec in hac vita | 2095 | vivit vivus sine morte. | | Domine, ne recorderis | | eius peccata que nostra. | | Esse tu matrem te mostra, | | virgo pura, ne moreris. | 2100 | Que fuisti, et es et eris | | semper pia, vita et more, | | servam hanc in hoc labore | | tu consolare digneris. | | Eya, Virgo singularis, | 2105 | dulcis mater peccatorum, | | felix regina angelorum, | | celi porta, stella maris, | | tu que dulcedo vocaris, | | ut id possimus videre, | 2110 | fac ipsam semper carere | | omnibus penis amaris. | |
|
|
Jornada V |
LENICIO | Pues ¡pese al rey don Rodrigo | | con mi amo, allá do está! | | Sé que fuera tiempo ya | 2115 | de haberse visto comigo. | | No es posible, si le digo | | como es venido su hermano, | | sino que me dé el villano | | cuanto trajere consigo. | 2120 | ¡Cuán gentil hombre es tornado, | | como hecho de pincel! | | No parece agora aquél, | | ansí viene tan mudado. | | ¡Y cuán bien ataviado! | 2125 | ¡Qué caballo tan gentil! | | ¡Cuántas joyas! Más de mil. | | Por Dios, qu'estoy espantado. | | Ándese aí Floristán | | putañero siempre hecho, | 2130 | que fama y honra y provecho | | las putas se lo darán. | | Sólo aquél merece el pan | | que por sus manos se vale; | | quien de su tierra no sale | 2135 | que nunca d'él salga afán. | | Muy pocos en su ciudad | | llegan hoy a ser mayores; | | fuera d'ella, los menores | | ganan mayor dignidad. | 2140 | La gentil necesidad | | es maestra tan sabida | | que, so pena de la vida, | | nos hace hacer bondad. | |
|
|
|
TEODORO | Heus, tu ¿nec audis me? | 2145 |
|
|
|
LENICIO |
¿Quién es? ¡O Nuestra Señora! | | Vengas, mi padre, en buen ora. | |
|
|
|
|
TEODORO | Salvus sis. ¿Quid nunc de te? | |
|
|
|
LENICIO | Padre, por Dios, no lo sé, | | sino que con tanto afán | 2150 | voy buscando a Floristán | | por decille no sé qué. | |
|
|
|
|
|
LENICIO | Que su hermano ya olvidado | | es bivo, rico y tornado. | 2155 |
|
|
|
TEODORO | Rebus nostris magna spes. | | ¿Quot annis abfuit? |
|
|
|
|
|
|
|
LENICIO | Ansí se dijo y se cree, | | pero olvidóla después. | 2160 |
|
|
|
FLORISTÁN | ¿En qué estáis aquí los dos? | |
|
|
|
LENICIO | Ce, señor, albricias quiero. | |
|
|
|
|
|
TEODORO | De re que spectat ad nos. | |
|
|
|
|
|
FLORISTÁN | Soy contento. ¿Qué as sabido? | |
|
|
|
|
FLORISTÁN | ¡O, bendito sea Dios! | | No es posible. |
|
|
LENICIO | ¿Cómo no? | | ¿Suelo mentirte jamás? | 2170 | Pues di tú lo que querrás, | | que en casa lo dejo yo. | |
|
|
|
LENICIO | Puede haver un quarto de ora. | |
|
|
FLORISTÁN | ¡Bendita Nuestra Señora, | 2175 | que mis plegarias oyó. | |
|
|
TEODORO | Quamvis petitio sera, | | postquam Orpheam duxisti | | ¿matrimonium consumpsisti? | |
|
|
FLORISTÁN | Ni pude ni lo quisiera. | 2180 |
|
|
TEODORO | Si verba sunt ita vera, | | undique nobis est gloria, | | saltem inmensa victoria. | |
|
|
FLORISTÁN | Decid, padre, ¿en qué manera? | |
|
|
|
|
TEODORO | Seraphinam duc tu tibi, | | et Orpheam frater sibi. | |
|
|
FLORISTÁN | Bien dezís, si puede ser. | |
|
|
|
FLORISTÁN | Es menester | | que sepamos si él querrá, | 2190 | y aun no sé si por allá | | havrá tomado muger. | |
|
|
TEODORO | Eamus nunc fratrem visum | | et si non eum cum ea, | | virgo manebit Orphea. | 2195 | Spiritum reddet gavisum | | tunc demon magis derisum | | videns paratam acerram57; | | matrimonium replet terram, | | virginitas paradisum. | 2200 |
|
|
FLORISTÁN | Aún me queda gran espina, | | porque, la Orfea biviendo, | | no puedo, según entiendo, | | casarme con Serafina. | |
|
|
TEODORO | Dispensat gratia divina | 2205 | matrimonio non consumpto. | |
|
|
FLORISTÁN | Me parece recio punto | | si mejor no se encamina. | |
|
|
TEODORO | Quid cum Orphea fatetur | | ni si verba, de presente; | 2210 | adque, te facto inpotente, | | nec potuisse videtur. | | Ergo ¿quid ultra tenetur? | | cum quidem, meo videri, | | quod non poterat fieri | 2215 | tanquam non factum habetur. | |
|
|
FLORISTÁN | Corre tú primero a ver | | Serafina cómo está. | |
|
|
LENICIO | Señor, buscándote va | | y en casa no debe ser. | 2220 |
|
|
FLORISTÁN | ¡O, qué terrible mujer | | y de tan poca paciencia! | | ¿Fáltame a mí diligencia | | para lo que es menester? | |
|
|
LENICIO | Ce, señor, pues vesla allí. | 2225 |
|
|
|
LENICIO | Vesla allá, so aquel portal. | |
|
|
|
FLORISTÁN | Sí, sí, sí. | | Dejadme hablalle a mí, | | porque entiendo sus malicias; | 2230 | hacerle he algunas caricias | | y veré qué da de sí. | |
| Debes hoy estar cansada | | de buscarme. |
|
|
SERAFINA | Bé qu'estich | | de cercar un enemich | 2235 | que m'ha fet tomar orada. | |
|
|
FLORISTÁN | Pues, la fatiga pasada | | déjala de referir, | | que en todo lo porvenir | | tú serás muy consolada. | 2240 |
|
|
SERAFINA | ¿Com és posible, en traidor? | | Que no puch pendre marit | | dexant a tu, que mon llit | | serà tot plè de dolor. | | Y si 't prench, tinch gran temor, | 2245 | si per cas te enamorasses, | | com a l'altra no 'm matasses, | | que seria molt pigior. | |
|
|
FLORISTÁN | ¡Válame la Trinidad! | | ¿Y a quién dices que maté? | 2250 |
|
|
|
FLORISTÁN | ¿Quién te dijo tal maldad? | |
|
|
|
|
|
FLORISTÁN | Yo daré tal fin de ti | 2255 | que mientas de voluntad. | | Señora, por te cobrar | | yo más que aquello hiciera, | | pero ansí, nunca Dios quiera, | | pues que se puede escusar. | 2260 |
|
|
|
FLORISTÁN | Porque con ella no ha sido | | matrimonio consumido | | y ella se puede casar. | |
|
|
SERAFINA | Ara ja veu corn se gira: | 2265 | ¿donches no has dormit amb ella? | |
|
|
FLORISTÁN | No, por Dios, ni pude vella. | |
|
|
SERAFINA | ¡Axí mal traidor te fira! | |
|
|
|
FLORISTÁN | Señora, mira: | | cristianos somos los dos, | 2270 | sabes que para con Dios | | no tiene pies la mentira. | | Y hase mejor rodeado: | | que mi hermano es ya venido, | | que fue, por ella perdido, | 2275 | gran tiempo su enamorado. | | Será con ella casado, | | porque no dirá de no, | | casamos hemos tú y yo, | | cesará nuestro cuidado. | 2280 |
|
|
SERAFINA | Sí Déu vos prest en lo món, | | ¿y vos sou bo pera res? | |
|
|
FLORISTÁN | Señora, si aqueso es, | | mis virtudes pocas son, | | mas en su tiempo y sazón, | 2285 | cuando menester será, | | mi fuerça se mostrará | | con alguna perfectión. | |
|
|
SERAFINA | Donches yo us dóne ma fe | | de mai casar-me'n amb vos | 2290 | si no 'm dieu tantos | | quines coses feu vos bé. | |
|
|
FLORISTÁN | Señora, deciros he | | que cosa no hago mal, | | mas todo soy general | 2295 | hasta la planta del pie. | |
|
|
SERAFINA | Ia sé yo, sens més dubtar, | | que la lengua massa es bona; | | mes diga 'm vostra persona: | | ¿del aldre pot-se parlar? | 2300 |
|
|
FLORISTAN | No queráis, señora, entrar | | en una cuenta tan larga, | | que vos contaré una carga | | de juegos que sé jugar. | |
|
|
SERAFINA | Per vida vostra, seynor, | 2305 | ¿y enteneu vos de pilota? | |
|
|
FLORISTÁN | Sí, por cierto, y aun de bota, | | que no ay mejor jugador. | |
|
|
SERAFINA | Ara us dich qu'estau millor | | si sabesseu gens de lladre. | 2310 |
|
|
FLORISTÁN | ¿Deso? Más sé que mi padre. | |
|
|
SERAFINA | Bon dogal y que fos d'or. | |
|
|
FLORISTÁN | Pues, después que hizo Dios | | las Bandurias de Sevilla, | | no crio en toda Castilla | 2315 | mis pares que fuesen dos. | |
|
|
SERAFINA | Adegollat siau vos, | | y encara qui més us vol. | |
|
|
|
SERAFINA | Vos tot sol, | | y que fos ací tant tos. | 2320 |
|
|
FLORISTÁN | Ora pues, señora mía, | | no's soltéis tanto a hablar, | | y por hacerme raviar | | que perdáis malenconía. | |
|
|
SERAFINA | Per ma fe, no callaria | 2325 | de dir mai lo que és raó. | |
|
|
FLORISTÁN | Pues guardaos, catad que vo58. | |
|
|
SERAFINA | Dons, per la Verge Maria. | |
|
|
FLORISTÁN | Miedo ovistes vos agora, | | no sé de quién, o de mí. | 2330 |
|
|
SERAFINA | Dons acosta-vos ací, | | fer-vos he anar en mal ora. | |
|
|
FLORISTÁN | Callad, callad, mi señora, | | la mi dulce Serafina, | | rosa sin ninguna espina, | 2335 | más qu'el bien merecedora. | |
|
|
|
TEODORO | Sanctum est iam vos videre | | conformes in voluntate, | | cunctis verbis finem date, | | quod erit Deum timere. | 2340 |
|
|
FLORISTÁN | Dígame ella lo que quiere, | | que yo estoy aparejado | | para hacer su mandado | | cuanto Dios vida me diere. | |
|
|
SERAFINA | ¿Donches, qué voleu que us diga? | 2345 | Que si 'm vull amb vos casar | | no tindrem res que menjar, | | ni sou vos pera fadiga59. | |
|
|
FLORISTÁN | No curéis, callad, amiga, | | que Dios anda por la tierra; | 2350 | si es verdad aquesta guerra, | | para el mejor una higa. | |
|
|
SERAFINA | Yo dich que no m'està bé | | que aneu a guerra neguna, | | perquè segons ma fortuna | 2355 | no crech que pus os veuré. | | Y també, que no 'm sé a què, | | que es tan poch y poch lo guayn, | | y tan soberch el afayn | | que no us o consellaré. | 2360 |
|
|
FLORISTÁN | Para algunos es afán | | y la ganancia muy poca, | | pero a mí nada me toca, | | señora, dese refrán; | | que si menester nos han, | 2365 | siempre conocen los buenos | | como yo, que al menos menos, | | espero ser capitán. | | Pues, señora, no os deis pena, | | que espero en Dios y en mis manos, | 2370 | que de ropa de villanos | | yo os traeré la casa llena. | | Dejadme ir en hora buena, | | por ventura os haré rica, | | que una espada y una pica | 2375 | valen mucho en tierra ajena. | | No me pongáis entrevalos, | | holgadvos vos por acá, | | que villanos por allá | | nos hacen dos mil regalos. | 2380 | Cuando algunos son tan malos | | que no nos quieren servir, | | hácelos hombre morir | | o dales docientos palos. | | Háceles hombre sacar | 2385 | del mejor vino que tienen, | | las gallinas luego vienen, | | y todo a nuestro mandar. | | No nos pueden contentar | | con todos estos placeres, | 2390 | nosotros con sus mujeres | | solemos después contar. | |
|
|
SERAFINA | ¡Fideputa y quin traidor! | | Per axò i anau vosaltres, | | per les dones daquells altres, | 2395 | sens vergoyna ni sens por. | |
|
|
FLORISTÁN | ¿No miráis, padre señor, | | a qué punto respondió? | |
|
|
SERAFINA | Donches veritat dic yo, | | sí us pesàs per mig del cor. | 2400 |
|
|
FLORISTÁN | Por mi fe que sois sotil | | si no fuésedes celosa. | |
|
|
SERAFINA | Per ma fe, de bella cosa. | |
|
|
FLORISTÁN | ¿Cómo, qué? ¿No soy gentil? | |
|
|
SERAFINA | Quin parlar fa lo cevil. | 2405 |
|
|
|
SERAFINA | Ia u faria per no res | | si tingués agulla y fil. | |
|
|
LENICIO | Ce, señor, ¿ves Policiano? | |
|
|
|
|
|
|
|
FLORISTÁN | ¡O mi caro y buen hermano! | | Gratias hago al Soberano | | que a mis ojos te ha traído | | y a tan buen tiempo venido | 2415 | con vida, y alegre y sano. | |
|
|
POLICIANO | ¿Alegre? No lo dirías | | cuando con tu discreción | | me vieses el corazón | | lloroso de tantos días. | 2420 |
|
|
FLORISTÁN | ¡O crueles hadas mías! | | ¿Aún me queréis perseguir, | | que esperaba veros ir | | y tomáis por nuevas vías? | | Dime luego por entero, | 2425 | ¿qué mal me traes guardado? | |
|
|
POLICIANO | No puede mal tan pesado | | contarse tan de ligero. | |
|
|
FLORISTÁN | Di, por el bien que te quiero. | |
|
|
POLICIANO | No son cosas de entre gente. | 2430 |
|
|
FLORISTÁN | Di, por Dios, seguramente, | | que no ay aquí forastero. | |
|
|
POLICIANO | Hermano, mucho querría | | que sin testigos me oyeses, | | do cuanto más me pidieses | 2435 | tanto más descansaría. | |
|
|
FLORISTÁN | Cata qu'esta compañía | | te son devotos sin arte, | | y dejar de darles parte | | parece descortesía. | 2440 |
|
|
POLICIANO | Cierto, en alguna manera | | publicar mi mal non temo, | | que un mal de males extremo | | ha menester de quienquiera. | | Quizá haréis que no muera | 2445 | con algún dichoso medio, | | que a veces salta el remedio | | do menos hombre lo espera. | | Sé que no soy el primero | | que de amor se vio herido, | 2450 | mas de verse socorrido | | sé que he de ser el postrero. | | No sé mal tan lastimero | | como lo podréis oír, | | que vivo por más morir | 2455 | y muero porque no muero. | | Muchos dicen el absencia | | ser de amor gran enemiga, | | yo no sé cómo se diga | | sin gran cargo de conciencia; | 2460 | porque, según experiencia, | | cuan lejos la medicina | | tanto crece más aína | | cualquier secreta dolencia. | | Tanto siente más afán, | 2465 | aquel que a la cuerda es puesto, | | cuanto el tracto desonesto | | de más alto le darán; | | pues, los que absentes están, | | son ansí pensar sus males | 2470 | tractos de cuerda mortales | | que las memorias les dan. | | ¡Cuántos libros hay hoy llenos | | de muchos que amar quisieron | | que, si bien absentes fueron, | 2475 | quedaron en fin por buenos! | | Los que desto son ajenos | | conozcan en mi dolor | | que ningún perfecto amor | | por absentia valió menos. | 2480 |
|
|
FLORISTÁN | Pues ¿qué quieres inferir? | | No me hagas más penar. | |
|
|
POLICIANO | Que mi pasión es de amar, | | tan grande que no es de oír. | |
|
|
FLORISTÁN | ¿Y no se puede decir | 2485 | por quién es esta pasión? | |
|
|
POLICIANO | Por quien, con mucha razón, | | todo se debe sofrir. | | Por una, cuyo valor | | es de tal virtud y nombre | 2490 | que apenas me vio ser hombre | | cuando me hizo amador. | |
|
|
FLORISTÁN | Di ya quién es, por mi amor, | | antes que más tarde sea. | |
|
|
POLICIANO | Es mi cara y dulce Orfea. | 2495 |
|
|
|
TEODORO | Equidem res inaudita, | | magna sors, unica ora. | |
|
|
FLORISTÁN | ¿Qué os parece a vos, señora, | | d'una suerte tan bendita? | 2500 |
|
|
SERAFINA | Que ne sent gloria infinita. | |
|
|
|
FLORISTÁN | Ni se verá en escriptura | | por manos de hombres escripta. | |
|
|
POLICIANO | ¿Y habéis vosotros placer | 2505 | de verme tan fatigado? | |
|
|
FLORISTÁN | Antes, fuera de cuidado | | y alegre te puedes ver. | |
|
|
|
FLORISTÁN | Que hoy pensé quitar los días | 2510 | a quien tú tanto querías | | y hoy te daré por mujer. | |
|
|
POLICIANO | Grandes cosas me refieres, | | pero acláramelas más. | |
|
|
FLORISTÁN | Espantado quedarás | 2515 | como mejor las oyeres. | |
|
|
|
FLORISTÁN | ¿Qué más quieres, | | sino que hoy por mil lugares | | amanecieron pesares | | y anochecieron placeres? | 2520 |
|
|
POLICIANO | En fin, no puedo pensar | | que ay para mí día bueno. | |
|
|
FLORISTÁN | Más será tuyo que ajeno | | si bueno se ha de llamar. | | Vamos luego a consolar | 2525 | tu querida y nueva esposa. | |
|
|
POLICIANO | Por Dios, no digas tal cosa. | |
|
|
SERAFINA | Germá, yo us vull abraçar. | |
|
|
POLICIANO | Gran razón es que se acepte. | |
|
|
TEODORO | Me tanquam patrem aspicias. | 2530 |
|
|
FLORISTÁN | Ve tú a ganar las albricias. | |
|
|
|
|
|
TEODORO | Vos, omnes, iter tenete. | | Reliqua mentes prescient: | | hac intus nuptie fient. | 2535 | Plaudite iam et valete. | |
|
|