21
Pharsal., IV, 19-23. Según Lucano, el Cinca, desde Escarpe hasta Mequinenza arrebataba el nombre al Segre y perdía el suyo en el Ebro.
22
Monumenta linguae ibericae, núm. V.
23
«Quaeritur utrum duo vocabula sint an unum neque definiri potest, utrum de nomine nominibusve hominis cogitandum, an de vocabulo appellativo. Illud qui statuet, poterit solvere Salisa Dotice. A sal incipiunt vocabula Iberica Sala Salauri Saldania Salduba Salmantica Salpensa Saltigi oppidorum. Dotice componi potest cum Dutaius Doutius nominibus hominum.»
24
«
aut o aut r esse potest;
illam praefero cum consonantes abundent.»
25
Monum., XVIII.
26
«Quaeritur primum utrum unum vocabulum sit an duo; atque hoc probabilius. Quod si ita est, altera quaestio oritur ubi vocabulum secundum incipiat. Si l-5 calusc pro nomine habemus, comparandae sunt terminationes similes in Menosca Virovesca et similibus, quae composui proleg. c. IV, § 37; cf. etiam Tannegiscerris nomen. Nomen potuit fuisse Calusco Patris deinde eldr cum Ildrons c. II, 1590. 1591 comparari poterit. Si calus defuncti nomen erat -neque offendit s finalis, si modo nomen perscriptum est,- comparabimus Calaetus c. II 733, 2968, 3298; a cal etiam alia nomina Iberica incipiunt multa, ut Calagurris Calecula Callaecia Callet Calubriga Cale portus. Terminatio fuisse potest ut in Caccossa viri Leiossa deae Segossoq(um) gentis nominibus. Tum cum patris celdr componemus celdo equi vocabulum, cf. proleg., cap. IV, § 21. Nomina igitur possunt fuisse aut Calusc(os) Eldr(ontis), aut Calussa Celdr(ontis) filius.»
27
«Lapis videtur sepulcralis esse, ornatus imaginibus armorum, quae defunctus gerebat; cuspides sunt hastarum trium et iaculorum duorum; hastam unam et tela tria homo armatus in patera Segoviensi (n. XXXIV) gerit.»
28
Recuerdos de un viaje á Santiago de Galicia, pág. 58. Madrid, 1880.
29
«M. Varro, XIV rerum divinarum... lanceam... dixit non latinum sed hispanicum verbum esse.» XV, 30, 7.
30
Aeneid. VIII, 655-662.