431

Regnum cœlorum prædicatio Evangelii est et noticia scripturarum, quæ ducit ad vitam. -Div. Hyeron. lib. II, comp. in cap. XIII, Mat.

432

Fides, quæ per charitatem operatur. -Ad Gal. V, 6.

433

Hæredes quidem Dei, cohæredes autem Christi. -Ad Rom. VIII, 17.

434

Qui autem perseveraverit usque in finem, hic salvus erit. -Mat. XXIV, 13.

435

Interrogatus autem a Pharisæis: Quando venit regnum Dei? -Luc. XVII, 20.

436

Regnum Dei intra vos est. -Luc. XVII, 21.

437

Lapis autem, qui percusserat statuam, factus est mons magnus, et implevit universam terram. -Dan. II, 35.

438

Ut sit Deus omnia in omnibus. -1 ad Cor. XV, 28.

439

Adveniat regnum tuum. -Luc. XI, 2.

440

Verus sensus mihi videtur esse quem Theofilatus et Rupertus indicarunt, ut regnum Dei, vocetur illud, quo Deus, positis omnibus inimicis suis in scabellum pedum suorum, ubique regnaturus est, ut loquitur Divus Paulus: erit omnia in omnibus. Nam et si nunc etiam ubique regnat, tamen quia non pacifice, et sine hoste, ac bello regnat, et quia multi illi quasi rebelles resistunt, regnare non dicitur. Tunc autem subjugatis hostibus, et amicis liberatis, inimicis damnatis, plene regnare dicetur. Hunc esse sensum ex illo loco Pauli, quem notavimus, non obscure colligitur, tunc etiam et hoc ipso, manifestum est enim, nos hic, non nostrum, sed regnum Dei postulare. Non est ergo sensus, ut Deus regnet in cordibus nostris, aut nos cum beatis regnemus; hoc enim ad nos maxime pertinet; sed ut Deus absolute et sine adversariis regnit; sic enim dicimus: Adveniat regnum tuum; quemadmodum si filii patri regi pacificum regnum, et victoriam contra hostes precaremur; non ut nos, sed ut ille regnet. Advenire autem optamus, sicut illi, qui diligunt adventum Christi.