Selecciona una palabra y presiona la tecla d para obtener su definición.
Indice


Abajo

Pico de la Mirándula y la Inquisición española. Breve inédito de Inocencio VIII

Fidel Fita Colomé (S. I.); Inocencio VIII





Roma, 16 Diciembre 1487. Á los reyes D. Fernando y D.ª Isabel. Les pide que manden encarcelar á Pico de la Mirándula y á sus fautores en los reinos y dominios de España.- Original en el tomo I del bulario del Consejo supremo de la Inquisición, núm. 27.

Charissimis in Christo filiis nostris Ferdinando Regi et Helisabet Regine Castelle Legionis et Aragonum Illustribus.

INNOCENTIVS - PPª - VIIIs

Charissimi in Christo filii nostri, Salutem et apostolicam benedictionem.

Audivimus Joannem Picum de Mirandula ad Regna, Hispaniarum et ad loca Regni tui1, in quibus studia litterarnm vigent, venisse ea de causa ut comites furoris et insanie socios possit invenire et fau[t]ores querere ad misterium iniquitatis quod operatur2. Nuper enim, cum hic in urbe quasdam conclusiones posuisset, a christiano dogmate et Sanctorum doctrina alienas, eas nos apostolica auctoritate damnavimus3, et ipse idem Joannes victus et confusus illas abiuravit4. Verum, iniquitatis spiritu resumpto, advolavit istuc, ut accepimus; ut quod hic damnavit et abiuravit, istic defendat, si inveniat sue stultitie defensores. Convictus et confusus hinc discessit et, ut ostendit, etiam iratus. Qui, si bonus esset, non irasceretur; quia malus, iracundiam retinet et in errore quem confessus est ac in pravitate sententie quam damnavit perseverare potius voluit quam damnare errorem. Pseudopropheta est; dulcia loquitur et ad modicum placet; amara enim est veritas et difficilis virtus, quam sequi non vult. Potuit in juvene excusari error, potuit dici simplicitate lapsus, si errorem deprehensum et a se damnatum non defenderet, et si non falsam scientie persuasionem assumeret temerario quodam ausu et aperta malitia. Noluit [reformari], iuxta sententiam apostoli5 , in novitate sensus ut probaret quenam esset voluntas dei bona et placens ac perfecta; sed malis peiora addens, illa labe et macula, qua est respersus ipse, querit alios inficere; et querit in partibus istis in quibus vestre Serenitates regnant, et contra infideles Mauros sub crucis vexillo cum magna sua gloria et laude pugnant6, et hereticos7 persequuntur quibus idem Joannes Picus, ut ex suis conclusionibus patet8, favere videtur, et illorum prave et erronee opinioni adheret. Non patietur, scimus, catholica mens vestra et excellens virtus, in timore domini ambulans, talem virum in vestris Regnis talem seminare zizaniam, Proinde hortamur Maiestates vestras velint ordinare et mandare ut idem Joannes Picus cum suis fautoribus, si quos habeat, comprehendatur et carceretur, ut discat suo malo ea sancta credere que violat; et formido pene constringat eum quem dei timor a malo non potest revocare. Erit enim hoc vestre Celsitudini gloriosum et apud Deum meritorium; nobis vero pro conservatione Dominici gregis, nostre cure commissi, gratissimum.

Datum Rome, apud Sanctum Petrum, sub annulo piscatoris, die XVI Decembris MCCCCLXXXVII, Pontificatus nostri Anno Quarto.

Al pie: Hie[ronymus] Balbanus.

Dieron curso á este breve los reyes transmitiéndolo á Torquemada. Asustado el Mirandulano puso pies en Francia, y echó á volar su Apologia, que dedicó á Lorenzo de Médicis. En ella, torciendo la verdad, se da el aire de víctima inocente, y se mofa de sus censores con despecho ruín é indigno de su gran talento. No tardó en seguirle á la nueva palestra científica y en sentarle justamente la mano el egregio doctor D. Pedro García9, natural de Játiva, que era entonces obispo de Alés en la isla de Cerdeña, y luego lo fué de Barcelona.

Madrid, 2 de Diciembre de 1887.





Indice