141

Domine, non tantum pedes meos, sed et manus, et caput. (N. del A.)

142

Illic trepidaverunt timore, ubi non erat timor. (N. del A.)

143

Queda romanzado en el cap. IX de esta segunda parte. (N. del A.)

144

Puteus erat; sed omnis puteus fons, et non omnis fons puteus. Ubi enim aqua de terra manat, et usum praebet haurientibus, fons dicitur. Sed si in promptu, et superficie sit, fons tantum dicitur: si autem in alto et profundo sit, ita puteus vocatur, ut fontis nomen amittat. (Tract., 15, in c, 4.) (N. del A.)

145

Vidi stellam de coelo cecidisse in terram, et data est ei clavis putei abyssi. Et aperuit puteum abyssi, et ascendit fumus putei, sicut fumus fornacis magnae: et obscuratus est sol, et aer de fumo putei. Et de fumo putei exierunt locustae in terram: et data est illis potestas, sicut habent potestatem scorpiones terrae: et praeceptum est illis ne laederent foenum terrae, neque omne viride, neque omnem arborem; nisi tantum homines, qui non habent signum Dei in frontibus suis. (Cap. 9.) (N. del A.)

146

Fons patens domus David. 23. (N. del A.)

147

Haurietis aquas in gaudio de fontibus Salvatoris. 12. (N. del A.)

148

Domine, da mihi hanc aquam, ut non sitiam, neque veniam huc haurire. (N. del A.)

149

Nihit Deus jubet, quod sibi prosit; sed illi cui jubet: ideo verus est Dominus, qui servo non indiget, non indiget, et quo servus indiget. (N. del A.)

150

Dicit ei Jesus: Vade, voca virum tuum, et veni huc. (N. del A.)