Selecciona una palabra y presiona la tecla d para obtener su definición.
 

381

«Facilius sequuntur Agnum [...] coniugati humiles quam superbientes virgines», ibid., p. 220. (N. del A.)

 

382

«Humiliter ad humilem venite [virgines Dei], si amatis, et ne discedatis ab illo, ne cadatis», ibid., p. 220. (N. del A.)

 

383

«Quanquam superflua sit sollicitudo, ne ubi fervet charitas, desit humilitas», ibid., p. 222. (N. del A.)

 

384

«Proinde ab illo est patientia iustorum, per quem diffunditur charitas eorum», De patientia, en op. cit., XII, p., 454. (N. del A.)

 

385

«Dicendo se indignum, praestitit dignum; non in cuius parietes, sed in cuius cor Christus intraret», Homilías (Sermo 62), en op. cit., p. 118. (N. del A.)

 

386

«Inimicam omnis gratiae, omnisque initium peccati debellat superbiam, et tam a se quam a caeteris virtutibus superbam illius propulsat tyrannidem», De moribus et officio episcoporum tractatus, en Migne, Patrologia Latina, CLXXXII, col. 821. (N. del A.)

 

387

«Humilitas est summa virtus virginis», Liber de modo bene vivendi (atribuido a San Bernardo), en Migne, Patrologia Latina, CLXXXIV, col. 1.260. (N. del A.)

 

388

«Quoniam humilibus Deus dat gratiam (Jac. iv, 6)», De moribus et officio episcoporum tractatus, en op. cit., col. 821. (N. del A.)

 

389

«Quo magis inest unde sibi placeat, eo magis vereor ne sibi placendo illi displiceat, qui ‘superbis resistit, humilibus autem dat gratiam’», De sancta virginitate, en op. cit., p. 190. (N. del A.)

 

390

«Descende ut ascendas, humiliare ut exalteris [...] quia qui se exaltat, humiliabitur; et qui se humiliat, exaltabitur (Matth. xxiii, 12; Luc. xiv, 11 et xviii, 14)», Liber de modo bene vivendi, en op. cit., col. 1.260. (N. del A.)