Selecciona una palabra y presiona la tecla d para obtener su definición.
 

421

Para los que no pueden cotejar la narración de Conde, t. II, pág. 200, damos a continuación la traducción latina de esta narración tomándola de Tornberg; dice así:

Eodem anuo (502) Muhammed lbn-el-Hádj Valenciâ Saragossam profectus, ex urbe capta Beni-Hûd ejecit. De victoria litteras ad fidelium imperatorem dedit. Deinde ibi usque ad annum 508 commoratus, quo in expeditione adversus Barcelonam suscepta occisus est. Dum provincias Valenciæ et Saragosæ habuit, christianos, incursionibus in fines eorum factis, semper infestavit. Aliquando, quum multis Leratunensium ducibus comitibus expeditionem in oram maritimam suscepisset, maximam copiarum partem cum præda et captivis viam magnam ingredi jussit, dum ipse iter littorale, utpote quod regionibus Muslemorum et Murrekoschae esset propinquius, profectus est. Erat vero hoc, propter locorum dificultatem atque asperitatem, non nisi una via transeundum. -Quam quum mediam jam teneret Abu Abd-Allah ben-el-Hadj Emirus, et in angustias faucium esset ingressus, Christianos hic insidiantes vidit. Nullum penetrandi locum videns, eos tali aggressus est vehementia, qualem de salute desperantes et martyrium quærentes edere solent. Cum omnibus voluntariis hic occisus est, et solus Muhammed ben-Ajescha Dux dolo usus cum paucis modo militibus in terras Muslemicas salvus evasit.» (Annales regum Mauritaniæ á condito Edrisidarum imperio ad annum fugæ 726 ab Abu-l-Haçam Alí ben Abd-Allah ibn Abí Zer Fesano, vel ut alii malunt, Abu Muhammed Salim Ibn Abd-el-Halim Granatensi, conscriptos ad librorum manuscriptorum fidem edidit, scripturæ varietatem notavit, latine vertit observationibusque illustravit, Carolus Johannes Tornberg. Upsaliæ MDCCCXLIII. Página 101 del texto, y 141 y 142 de la traducción.

 

422

Este mismo texto se halla en Almakkari, tomo II, pág. 760, con alguna variante, pero ni de un modo ni de otro entiendo bien esta frase.

 

423

Ibn-El-Athir, Chronicon quod perfectissimum inscribitur ad fidem codicum parisinorum edidit Carolus Johannes Tornberg, Publico Sumtu. Lugduni Batavorum, 1864, tomo X, pág. 414.

 

424

Puerta de la Ley.

 

425

No coincidiendo el día de la semana, sábado, con el 30 de Enero de1349, año al que debe reducirse el 1348 de la Encarnación á la sazón estilado en Valencia, hay que estimar haberse omitido por distracción la última cifra del día XXXI, ó quizá del año MCCCXLVIIII. En1318 el 30 de Enero cayó en miércoles. -F. F.

 

426

Diminutivo de Elisabhet (xada).

 

427

Este caballero fué luego, en 1403, Justicia criminal de Valencia.

 

428

Véase la nota 27 del Estudio precedente, pág. 392.

 

429

Esta rúbrica en la misma página, (fol. 101 r.), está cambiada por el Liber privilegiorum con la de la bula de Inocencio IV (Perusa, 2 Enero 1252): Littera contra iudeos de possesionibus quas emerunt a christianis. El texto de esa otra bula, que el Sr. Amador de los Ríos, no atendiendo al lugar de la data (Hist. de los judíos de España y Portugal, t. I, pág. 360 y 553) achaca sin razón á Inocencio III, dice textualmente así:

Innocentius episcopus, servus servorum dei, Dilecto filio Cantori Seguntinensi Salutem et apostolicam benedictionem. Precibus dilectorum filiorum Decani et Capituli Toletani benignum impertientes assensum, Discretioni tue per apostolica scripta mandamus quatinus iudeos de partibus illis, de possessionibus quas emerunt, vel aliquo iure a christianis devenerunt ad ipsos, de quibus predicti Decanus et Capitulum decimas consueverunt percipere, ad solvendas integre decimas per subtractionem comunionis fidelium, appellatione remota, compellas. Datum Perusii, IIII Nonas Januarii Pontificatus nostri Anno Nono.

Paralela á esta bula de Inocencio IV es la que vió la luz en el BOLETÍN, tomo V, página 366.

 

430

Documento 24. Está fechado en Diciembre de 1201.