Selecciona una palabra y presiona la tecla d para obtener su definición.

ArribaAbajo

Número 14

Noticias de BERNARDO MARCÚS, comerciante barcelonés del siglo XII, y de la capilla de su nombre:

     El Padre Raimundo Ferrer, del Oratorio de San Felipe Neri de Barcelona, tenía compuesto un libro de apuntaciones en forma de Diccionario, en que con el título de Barcelona antigua y moderna indicaba los autores que tratan de cada uno de los objetos que cita. Este manuscrito vino a parar en la Biblioteca pública de San Juan; y aunque no pasa de embrión de su pensamiento, puede con todo suministrar algunos datos al que ignore las fuentes de la historia y antigüedades de Cataluña. Al fin de este cuaderno se leen los siguientes apuntes sobre la capilla de Marcús y el comerciante que la fundó:

     Cuánto sigue es copiado literal de una nota sacada de un librito manuscrito titulado: Memoriae Sanctae Marice Capellae Bernardi Mercutii, escrito por Guillermo Bartomeu, Letrado y Bachiller en artes, Rector de dicha capilla, a VI de los idus de agosto del año 1342, puesta al pie de dicho libro la competente autorización de D. Pedro de Plana, entonces Vicario general. En la primera parte, en donde se trata de la antigüedad de dicha capilla, se lee lo siguiente:

     Prout potest videre per instrumenta et antiquam famam quod honorabilis vir Bernardus Mercutius, Civis Barcinone, qui habitabat in quodam magno hospitio quod est intra Pelliceriam et vicum de Jolis; dominus castri de Fuxeno in termino Apiariae... et erat dominus castri de Port, et magnam partem habebat in monte Judaico prope Sanctum Farriolum. Et habebat plura hospitia in civítate Barcinone, et multas posesiones in territorio ejusdem; et erat potens et dives, habens et tenens in domo equos et mulos et multos captivos, habens dominia, atque suam uxorem de genere Arnaldi Umbaldi civis Barcinone, et habebat duos filios, et duas filias Sanciani et Guillermam tempore suae mortis, et erat devotisimus Sanctae Mariae; et in vita sua maritarit duas filias egregie in civitate Barcinone: amore Jesuchristi et pauperum constituit et stabibit hospitale vocatum de Marcutis in suis pertinentiis, et emit aliquots redditus ad opus dicti hospitalis et ordinavit quod donati et donatae et procuratores dicti hospitalis interessent in misa et orarent Deum pro anima sua et omnium fidelium defunctorum in capella quae postea incepit facere... Et emit unum campum juxta Ecclesiam de Mari ad opus Cimenterii Pauperum morientium in dicto hospitali; et illum campum factum cimenterium dedit Eclesiae de Mari, et ibidem elegit sepulturam cum suis pauperibus mortuis in suo hospitali. Postea, capella nondum facta, ipso detento magna infirmitate, mandavit fifiis suis quod complerent et perficerent suam capellam et dimisit et legavit multa bona dictae Capellae et alia amore Dei. Postea descessit ab hoc saeculo octavo idus junii regnante Rege Ludovici junioris trigesimo anno, et fuit hoc octavo idus junii anno Domini Millesimo centesimo sexagesimo sexto.

Arriba